چراغ های آبی نامرئی مونیخ؛ خرس و زنبور فوتبال آلمان، دشمن نیستند!

شاید در فیلم ها و مستندها فهمیده باشید که دشمن زنبور ها، خرس ها هستند. عسلی که مدتها زمان میبرد تا توسط زنبورها ساخته شود در یک آن غذای خرس ها می شود.

در رقابت مشهور به نام درکلاسیکر دو باشگاه چهره آلمانی به مصاف هم می روند. از قضا خرس و زنبور به ترتیب نماد باشگاه های بایرن مونیخ و دورتموند به حساب می‌آیند.

 این دو تیم علی رغم این که سالانه بارها این رقابت بزرگ را برگزار می کنند، اما بین هواداران آنها همچون هواداران لیوپول، منچستریونایتد، بارسلونا و رئال مادرید، یوونتوس و اینتر میلان جنگی دیده نمی شود. 

دشمن دیرینه باشگاه بوروسیا دورتموند باشگاه شالکه است که نبرد دربی روهر را برگزار می کنند که متاسفانه باشگاه شالکه فصل قبل به بوندسلیگای ۲سقوط کرد.

جنگ سنتی بایرن مونیخ با چه تیمی است؟

اما تکلیف باشگاه بایرن چه می شود؟ هواداران آنها با خیلی از تیم ها همچون رئال مادرید، بارسلونا، منچستریونایتد، آث میلان، لیورپول و ...در خارج آلمان و با بوروسیا دورتموند و مونشن گلادباخ و ... رقابت خوبی دارند اما دشمن نیستند.

برای پیدا کردن پاسخ دشمن آنها بیایید به چراغ های آبی رنگی که سالها خاموش است بپردازیم.

برای جام جهانی ۲۰۰۶ که قرار بود در کشور آلمان برگزار شود تصمیم گرفته شد ورزشگاه آلیانز ارنا در شهرمونیخ ساخته شود، ساختمان ورزشگاه طوری است که شما در مواقع بازی های تیم بایرن این ورزشگاه را به رنگ قرمز می بینید یه گوله آتش بزرگ که چشم ها را مخصوصا از آسمان مجذوب خود می کند.

آلیانز ارنا دارای دیواره های بیرون شفافی است که پشت آن چراغ هایی تعبیه شده که با روشن شدن خود ورزشگاه را به رنگ قرمز در می آورند.  اما کنار لامپ های قرمز لامپ های آبی رنگی هم وجود دارد که کمتر کسی آنها را دیده است.

آلیانز ارنا قرار بود همچون ورزشگاه دو تیم میلان و اینتر به هر دو باشگاه بایرن و مونیخ ۱۸۶۰ تعلق داشته باشد؛ اما به دلیل سقوط مونیخ ۱۸۶۰ رقیب اصلی و دشمن باواریایی ها این ورزشگاه مدت هاست که رنگ طرح های موزاییکی آبی رنگ را ندیده است.

هواداران مونیخ ۱۸۶۰ را میتوان بازنده ترین دشمن تاریخ دانست، آنها به این وضع رسیده اند که مجبورند با تیم آکادمی بایرن مونیخ معروف به بایرن مونیخ ۲ در دسته های پایین تر آلمان رقابت کنند و کری بخوانند و به Grunwalder Stadion تغییر مکان دهند؛ ورزشگاهی که کلا ۱۵۰۰۰نفر گنجایش دارد.

حال شما بگویید آیا ما باز هم روزی دربی مونیخ را طوری خواهیم دید که بایرن در شهر خود بازی کند اما احساس غریبی داشته باشد؟